Zimowa czapa - wreszcie dla mnie!

Zimno, mokro, nieprzyjemnie. I buro. To na przekór czapę mam w mocnym kolorze - jeszcze tylko szyjogrzej jakiś zrobić (piękna nazwa, nie pamiętam u kogo ją widziałam? nie moja w każdym razie!):

Pompon i ściągacz (podwójny, na zakładkę) to resztki Rozetti Always Magic (rewelacyjna włóczka, akryl i wełna, 180m/10dag), cytrynowe warkocze to Oliwia, również akryl i wełna, 250m/10dag. Druty nr. 4,5.

Prezentowa Gail

Na urodziny pewniej Izabeli :))

 

Tunika

Tym razem dla Agu :)

Z tych samych resztek Kotka, raglan od góry, druty nr 4 z żyłką. Guziki przyszyte lewą stroną, z prawej były tandetnie błyszczące :D 

Pasiasty

Wygrzebałam jakieś totalne resztki Kotka. Genialnie się dłubie takie maluchy, bo szybko, a jak coś nie tak, to łatwo poprawić. Dla Zimorodki rzecz jasna, ale teraz na drutach mam też z tych resztek dla Starszej. Tyle, że na sweterek chyba nie starczy, będzie z krótkimi rękawami.

Akryl "Kotek" 300m/10dag, druty nr 3,5 z żyłką. Ilość - cholera wie :D Na oko nie wiem, czy 10 dag poszło.

Sweterek dla Zimorodka

A taki Zimorodek (po prawdzie, prawdopodobnie Zimorodka) siedzi mi w brzuchu, więc dłubię :)

Jak robię raglan - kolejna łopatologia

Druty 4,5 z żyłką 80cm. Włóczka – robiłam na 180m/10dag, 240m/10 dag. I jedyna różnica była w ilości nabranych na początek oczek. Liczba w nawiasie tyczy się grubszej włóczki, czyli mniej oczek musi być.

Podaję tu przepis na raglanowy sweterek, robiony od góry, na drobną dziewczynkę rozmiar 86/92. Aczkolwiek większy będzie polegał wyłącznie na nabraniu innej liczby oczek.

Zasadę wprowadziłam jedną – liczba oczek w miarę możliwości okrągła. Dla dziecka nie bawiłam się też w tworzenie super podkroju pod dekolt, wszak biustu niet ;)

Nabrałam 61 (51) oczek, połączyłam to w koło tak, że ostatnie i pierwsze przerobiłam razem – stąd konieczność dobrania dodatkowego oczka. Ale w efekcie zostaje na robótce 60 (50) oczek!

Te oczka należy rozdzielić najpierw procentowo, w myślach: na tył i przód po 30 %, na rękawy po 20 %. Wygląda to tak: 30% (przód), 20% (prawy rękaw), 30% (tył), 20% (lewy rękaw). Przy liczbie oczek 60 (50) rozdzielamy więc:

30% to 18 oczek (15 oczek)

20% to 12 oczek (10 oczek)

Czyli:

2x 18 oczek = 36oczek (2x 15 oczek = 30 oczek)

2x 12 oczek = 24 oczka (2x 10 oczek = 20 oczek)

A 36 i 24 daje nam.... taaaak, 60 oczek :D (no dobra, 30 + 20 = 50 oczek)

I to na razie trzymamy w pamięci czy na kartce. Wracamy do tego po przerobieniu co najmniej 1 rzędu (obojętnie – oczka prawe, lewe, na zmianę, cokolwiek – ale jeszcze NIC nie dodajemy). Co najmniej – bo jeśli chcemy zrobić dekolt, szyję bardziej osłoniętą, to powiedzmy 4-5 rzędów trzeba przerobić. Jeśli golfik to więcej – nie podaj ile, każdy robi na wysokość, jaką chce. Ważne jedno: w robieniu okrągłym jeśli chce uzyskać się splot gładki – wykonuje się tylko prawe oczka. Jeśli zrobimy rząd prawych, rząd lewych (łatwiej! Bo oczka nie odwracają się), uzyskamy COŚ TAKIEGO JAK NA KARCZKU. Przyjmijmy, że lecimy samymi prawymi (czyli ten gładki ścieg).

Ok, doszliśmy do momentu, że chcemy już zacząć raglan, dekolt jest. Osobiście robię tak:

• zakładam, że łączenie jest na środku tyłu – najniej widoczne, nie szpeci. Na tył przypominam: 18 oczek (czyli środek, łączenie wypada dokładnie pomiędzy 9 i 9 oczkiem), na przód też 18, na rękawy po 12 oczek,
• dodaję oczka na raglan w każdym nieparzystym rzędzie, a rzędy parzyste przerabiam bez dodawania,
• wygląda to pi razy drzwi tak:

Czyli mamy takie, powiedzmy, sekwencje (patrząc od prawego rękawa): 12 oczek, 18 oczek, 12 oczek i znów 18 oczek. Dodaję oczka raglanowe tak:

• zaczynając każdą sekwencję dodaję oczko*, przerabiam 2 oczka i znów dodaję. ZAWSZE na początku sekwencji, nie dlatego, że ma to znaczenie dla wzoru – łatwiej zapamiętać że trzeba dodać :D Spróbuję to narysować...

Oczka dodajemy zawsze w tym samym miejscu. Po 3 rzędach spokojnie już bez pilnowania większego widać, gdzie to trzeba zrobić – bo te 2 oczka obok których dodaje się nowe lecą sobie ładnie na skos, równo tak (na fotce akurat sweter robiony rząd prawe, rząd lewe, ale widać wyraźnie układ raglanu):

Dodawanie oczek kończę, kiedy uznam, że mam w sam raz szeroki początek na rękawy. Nie mam pojęcia, ile to rzędów, poza tym moja córa akurat szczuplak i też trochę inaczej to wygląda.

Ok, jestem w miejscu, gdzie trzeba by przełożyć oczka, z których będą rękawy, na jakąś innego koloru nitkę, nitkę związać (tzn każdy rękaw na inną nitkę :D ). A, przypomniałam sobie tyle, że rękawy miały po 36 oczek.I niech sobie czekają, a tymczasem lecimy dalej – to co na drutach zostało to przód i tył. Robimy na dowolną długość, można dodać oczka by ciut poszerzyc sweter, można nie dodawać (nie dodawałam), a można też olać robienie na okrągło i np. zrobić sweter z latającymi połami. Gdy skończymy – ściągamy oczka z jednej nitki na druty i lecimy na okrągło znów, długość taka, jaka nam potrzebna. Można odejmować oczka, by rękaw był węższy, zgrabniejszy – mnie się nie chciało, poza tym z założenia sweterek robiłam do zakładania na coś, więc i rękaw ciut szerszy chciałam.

I... to chyba tyle? Mam wrażenie, że strasznie to zagmatwałam, a cała sprawa naprawdę jest prosta :)

*wyrabiam je z poprzecznej nitki rzędu niżej, można też spokojnie narzutem, ale wówczas dość widać dziurki i pod pachami trzeba troszkę pokombinować by było ok.

Kolejny raglan - wpadłam w manię

Ano wpadłam :) Polubiłam swetrzyska robione od góry bardzo, szybko to idzie, przyjemności dziergania nie psuje myśl o zszywaniu. W efekcie córka dostanie kolejny sweterek, ale z krótkimi rękawami. Ot, takie aby-aby do zarzucenia w chłodniejsze dni. Włóczka bardzo miła w robieniu, Merino Interfoxu, bodajże 240m/10 dag, drutami nr 4,5. A, to 50/50% akryl i wełna. Schodzi z drutów niemalże sama :)

Raglanowy sweterek po raz pierwszy

Nie cierpię zszywania. Drażni mnie, psuje przyjemność z faktu dziergania, fuj. No i postanowiłam kombinować. Tyle, że na kilku drutach na okrągło też nie lubię... W ruch więc poszły druty żyłkowe, coś w stylu magic loop uskuteczniłam, ale po swojemu - czyli tak, jak sama wieki temu sobie próbowałam.

Sweterek dla drobnej niespełna 2 latki,  rozmiar coś ok. 86. Druty nr 5, włóczka Always Magic (Rozetti, 180m/10 dag, wełna + akryl), z której robi się szalenie przyjemnie. Nabrałam 50 oczek, zamknęłam w koło. po 10 rozłożyłam na rękawy, po 15 na tył + przód (po tyle samo, bo i tak wymyśliłam rozpięte swetrzysko, to nie chciało mi się z głębszym dekoltem dłubać). Oczka dodawałam narzutami, w sumie po 8 narzutów w każdym nieparzystym rzędzie. Pomiędzy narzutami robiłam po 2 oczka, zawsze prawe. Nie wiem, ile zrobiłam okrążeń z dodawaniem, bo mierzyłam na córce. Kiedy uznałam, że jest ok, to oczka rękawowe przełożyłam na nitki osobno, a resztę leciałam dalej drutami - ALE tu już nie okrągło, a normalnie rzędami, bo od razu rozcięcie mi weszło. Każde 5 początkowych i końcowych oczek w KAŻDYM rzędzie robiłam prawymi oczkami, tak samo jak i 5 ostatnich CAŁYCH rzędów na dole sweterka i przy końcach rękawów - coby mi się nie zwijało nic. Na koniec wygrzebałam guzik i doszyłam.

Na fotkach lewy rękaw jakiś szerszy wyszedł? Ale są takie same, po 40 oczek mają. 

GAIL - moje BARDZO łopatologiczne wskazówki

Dziewczyny blogujące zamieściły i piękne tłumaczenie, i wiele cennych rad, jednakże brakowało mi takiego idiotentłumaczenia. A co, nie jest powiedziane, że tylko Mistrzynie mogą sięgać po Gail :) Jednakże, z całego serca polecam NAJPIERW poczytać o Gail u Justyny , Amiszy , Violet (mimo, że nie podaje ona jakiś konkretnych wskazówek to warto popatrzeć - bo zrobiła kilka z różnych włóczek i widać jak wychodzi), Maknety . Chylę czoła, dziewczyny, za kawał dobrej roboty!

A teraz moje trzy grosze:

gail_moje_wskazowki

GAIL - dałam radę :)

Najpierw wrażenia, po południu wskazówki swoje dołączę.

Robiłam z MALWY (akryl, 370m/10 dag - ale miałam wrażenie, że cieńszy jest), drutami 4,5 z żyłką. Ogólnie włóczki NIE polubiłam, skrzypi mi w palcach, nie lubię tego. Ale ładnie schodzi z drutów, mimo tego. Zaleta? Wielki wybór kolorów, intensywne, ciekawe. 

Gail - wbrew pozorom jest prosta. Nie dla kogoś, kto totalnie zaczyna i nie potrafi schematów czytać ni w ząb, ale - jeśli ktoś coś tam liznął, to ze wskazówkami dziewczyn blogowych - spokojnie da się zrobić, trzeba tylko dobrze je przeczytać (te wskazówki), i przerabiając UWAŻAĆ - do momentu, w którym nie zapamięta się wzoru :D Robi się, wbrew pozorom również - szybko. Spokojnie wcześniej bym skończyła, gdyby nie brak czasu. Swoją robiłam z 7 powtórzeń + zakończenie (edge chart), wyszła duża. Rozprasowywałam, niedokładnie, bo muszę wyjść zaraz, a koniecznie efekt chciałam zobaczyć. Rozprasowany akryl staje się lejący, i akurat to mi się podoba bardzo, bo nawet duża Gail się miękko ułoży. 

I niestety absolutnie nie mam gdzie teraz zdjęć robić :/ Nie będzie innych, prawdopodobnie. Ale - zaczęłam drugą, z moheru + akryl niewielki, już na spokojnie bo wiem co i jak - i poczekam na zdjęcia z lepszymi warunkami :) Ale pierwszą chustą po prostu muszę się chwalić :-)